- оснъ
- востры канец трысціны, кап'я
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
оселок — Искон. Суф. образование от осьлъ «оселок», суф. производного от той же основы, что др. рус. оснъ «острие», острый. Оселок буквально «орудие для острения» … Этимологический словарь русского языка